مدار مجتمع یا آی سی (به انگلیسی: Integrated circuit یا به اختصار IC)

همچنین مدار یکپارچه که به آن تراشه (Chip) یا ریز تراشه (Microchip) نیز می‌ گویند،

به مجموعه‌ ای از مدارهای الکترونیکی گفته می‌ شود

که بر روی یک سطح صاف کوچک (چیپ) از جنس مواد نیمه‌ رسانا (معمولاً از جنس سیلیسیم) قرار داده شده‌ است.

با قرار دادن شمار بسیاری ترانزیستور کوچک در یک ریز تراشه، مدار هایی ساخته می‌ شود

که از لحاظ اندازه بسیار کوچکتر، سریع‌ تر و ارزان‌ تر از مدار هایی است که از اجزای گسسته ساخته می‌ شود.

مدارهای الکتریکی عموماً شامل اجزایی مانند مقاومت، خازن، سلف و ترانزیستور می‌ باشد.

با توجه به اینکه فرایند ساخت ترانزیستور در فناوری‌ های مدارهای مجتمع راحت‌ تر از المان‌ های Passive یا منفعل دیگر است،

طراحان ترجیح می‌ دهند این المان‌ های غیرفعال را توسط ترانزیستورها پیاده‌ سازی کنند

و تا حد ممکن تمامی المان‌ های مدارهای الکترونیکی را به ترانزیستور تبدیل نمایند،

سپس با فناوری‌ های ساخت مدارهای مجتمع آن‌ ها را پیاده‌ سازی کنند.

هر تراشه معمولاً دارای شمار بسیاری ترانزیستور می‌ باشد که با استفاده از فناوری پیچیده‌ ای در داخل لایه‌ ای از ماده نیم‌ رسانا؛

مانند سیلیسیم همگون با پروسه‌ های ساخت مدارهای مجتمع ساخته می‌ شوند.

امروزه تراشه‌ ها در بیشتر دستگاه‌ های الکترونیکی و به‌ ویژه رایانه ها در ابعادی گسترده به‌ کار می‌ روند.

وجود تراشه‌ ها مرهون کشفیات بشر درباره ی نیمه‌ رساناها و پیشرفت‌ های سریع پیرامون آن‌ ها میانه‌ های سده بیستم می‌ باشد.

مهم‌ ترین المان مداری که در فناوری‌ های مدار مجتمع ساخته می‌ شود، ماسفت (به انگلیسی: MOSFET) می‌ باشد.